کدوم کوهی که خورشید

از تو دست تو می تابه

چشمت چشم ابر ایثار

روی سینه ی تو خوابه

کدوم خلیج سبزی 

که عمیق اما زلاله

مثل آینه پاک و روشن

مهربون مثل خیاله

کاش از اول می دونستم

که تو صندوقچه ی قلبت 

کلیدی داری برای درهای همیشه بسته

کاش از اول می دونستم 

که تو دستای نجیبت

مرحمی داری برای زخم این همیشه خسته

تو به قصه ها شبیهی

ساده اما حیرت آور

شوق تکرار تو دارم وقتی میرسم به آخر

تو پلی 

پل رسیدن

 روی گردابه ی تقدیر

منو رد می کنی از رود

منو می بری به خورشید

(برای دریافت بر روی نام فایلها راست کلیک کرده و گزینهSave Target As را انتخاب کنید.)

1- گلچینی از کنسرت های سیاوش و مصاحبه هایش در این مورد(دانلود قسمت اول)

2-گلچینی از کنسرت های سیاوش و مصاحبه هایش در این مورد(دانلود قسمت دوم)

3-صحبت های سیاوش قمیشی در مورد کنسرت آنتالیا-ترکیه-شهریور83 (دانلود)

یاد من باش

رفتیُ خاطره های تو نشسته تو خیالم
بی تو من اسیر دست آرزوهای محالم
یاد من نبودی اما، من به یاد تو شکستم
غیر تو که دوری از من ، دل به هیچ کسی نبستم
یاد من باش تا بتونم، همیشه برات بخونم
بی تو وُ عطر تن تو، یه چراغ نیمه جونم

همترانه! یاد من باش
بی بهانه یاد من باش
وقت بیداریِ مهتاب،
عاشقانه یاد من باش

اگه باشی با نگاهت، میشه از حادثه رد شد
میشه تو آتیش عشقت، گُر گرفتنُ بلد شد
میشه از چشم تو پرسید، راه کهکشون ِ نورُ
میشه با دشت تو فهمید، معنی پل عبورُ
اگه دوری، اگه نیستی، نفس فریاد من باش
تا ابد، تا تهِ دنیا، تا همیشه یاد من باش

همترانه! یاد من باش
بی بهانه یاد من باش
وقت بیداریِ مهتاب،
عاشقانه یاد من باش

منُ پنجره

وقتی که تنگ غروب بارون به شیشه میزنه!
همه غصه های دنیا توی سینه منه!
توی قطره های بارون، میشکنه بغض صدام!
دیگه غیر از یه دونه پنجره هیچی نمیخوام!
پشت این پنجره میشینمُ آواز میخونم!
خودمُ تنها ترین آدم دنیا میدونم!

دنبال یه چیز میگردم که نمیدونم چیه!
یه نفر تو قلبمه که من نمیدونم کیه!
یه نفر که نیمه ی گمشده ی ترانه هاست!
تکیه گاه خوب گریه های تلخ ُ بی صداست!

پشت این پنجره تنها تو غروبا میشینم!
خودمُ گُم میکنم اونو تو آینه میبینم!
گاهی وقتا پا میذاره توی رویا های من!
میبینم که لحظه هام نابُ تماشایی شدن!
اما این فقط یه خوابه، خواب پشت پنجره!
وقت بیداری بازم غم میشینه تو حنجره!

دنبال یه چیز میگردم که نمیدونم چیه!
یه نفر تو قلبمه که من نمیدونم کیه!
یه نفر که نیمه ی گمشده ی ترانه هاست!
تکیه گاه خوب گریه های تلخ ُ بی صداست